19, జనవరి 2012, గురువారం

ఒక రాత్రి...మరొక రాత్రి

ఒక రాత్రి...మరొక రాత్రి 

-->
-->
కనుల అంచులు తాకే నిదుర పడవకై
ఇలా  మెలకువ తీరాన యెదురుచూడవలసిందే
యిక, ఈ రాత్రి నదిని భారంగా ఈదవలసిందే

కాసేపు పుస్తకాల పుటల నడుమ తప్పి పోయీ….
మరి కాసేపు గాయాలని ఆలపించే దేవదాసు
పాటల తరంగాల మీద పారిపోయీ……
గాయపరచిన మాటల శకలాలని
ఒకటొకటిగా మోసుకుని సాగవలసిందే...

సుమధుర గీతంలా సాగుతుందని ఆశించే యాత్ర యేదైనా
అంతిమంగా, గాయాల గానంగా మిగులుతుందనే ఎరుకతో
ఇక  చీకటి లో మునకలు వేయవలసిందే
* * * * *

పౌర్ణమి రాత్రి వెన్నెల్లో సముద్ర తీరాన  
జంట పావురాల కువకువలు ఒక కల....
వేసవి సాయంత్రాలలో కురిసిన
చల్లని వాన చినుకులు ఒక కల....
భుజం మీద చేయి వేసి
భరోసా యిచ్చిన చందమామ ఒక మాయ...
దోసిలి పట్టిన హృదయంలో తాజా పుష్పమొకటి
ఎప్పటికైనా చేరుతుందని ఎదురు చూడడం  ఒక భ్రమ 

గడియారాలు ఘనీభవించిన శీతా కాలంలో
నీ కోసమై విలపించే రెండు వీధి కుక్కలు కూడా
ఎక్కడో మునగదీసుకు పడుకుని వుంటాయి...


'టక్... టక్... టక్...' నడచి వొచ్చిన బాట లోని
అడుగుల  గుర్తులు  మాయమైపోయి వుంటాయి..
ఇక ఎప్పటికీ వెనక్కి వెళ్ళలేవన్న  సత్యమేదో
దేహమంత దుఖాశ్రువై యెదుట నిలుస్తుంది
బాటలో దారి తప్పి తచ్చాడే జత పాదాలు….

* * * * *

‘ఏడు కట్ల సవారీ’ అంటే యేమిటి తండ్రీ?
హోరెత్తించే డప్పుల శబ్దాలు లేకుండానే
నీ శిరసున దారి చూపే దీపం లేకుండానే
దేహాన్ని చుట్టుముట్టే ధూపం లేకుండానే ....చివరికి
నీకై విలపించే నీవైన రెండు కన్నులు లేకుండానే
ఒక రాత్రి...మరొక రాత్రి...ఏడేడు రాత్రులు
అలా రెండు తడి చేతుల నడుమ
ముఖాన్ని కప్పుకుని దాటడమే కదా....!

(ఆంద్ర జ్యోతి ఆదివారం జూలై 2012)



18 జనవరి 2012



 









 





కామెంట్‌లు లేవు: